راهنمای عملی درمان فرا شناختی اضطراب و افسردگی

کتاب راهنمای عملی درمان فرا شناختی اضطراب و افسردگی

کتاب پیش روی شما، تازه‌ترین اثری است که توسّط آدریان ولز، بنیان‌گذار درمان فراشناختی نوشته است. این کتاب که بیش‌تر یک راهنمای عملی درمان است، پس از معرفی ماهیت و مبانی نظری درمان فراشناختی، به توصیف گام‌به‌گام نحوه‌ی کاربرد فنون مختلف برآمده از این نظریه، در مورد اختلال‌های اضطرابی و افسردگی می‌پردازد. مثال‌ها و نمونه‌های بالینی متعدّد ارائه‌شده در مورد هر یک از فنون، به درک و کاربرد آن‌ها کمک می‌کند. همان‌طور که اشاره شد درمان فراشناختی رویکرد نوینی است که در سال‌های اخیر مطرح‌شده و به دلیل ویژگی‌های خاص خود نظیر داشتن ساختار منظم، تعداد محدود جلسات درمانی، تأکید بر فرایند شناخت به‌جای محتوای آن، طراحی فنون خاص نظیر «ذهن‌آگاهی گسلیده» و تکنیک آموزش توجه و ارائه‌ی مدل‌های ویژه برای هر اختلال و ارزشیابی تجربی آن‌ها، با اقبال گسترده‌ای در سطح جهان مواجه گشته است، به‌گونه‌ای که علی‌رغم زمان کوتاهی که از ظهور این رویکرد می‌گذرد کارهای پژوهشی زیادی در زمینه‌ی ارزشیابی نظریه‌ی بنیادی فراشناخت و فنون درمانی برآمده از آن انجام شده است

نمونه‌هایی از باورهای فراشناختی از این قرارند: نگرانی می‌تواند موجب حمله‌ی قلبی شود؛ اگر بر خطر متمرکز شوم، از آسیب احتمالی مصون خواهم بود؛ ناتوانی در کنترل افکارم، نشانه‌ی ضعف من است و حافظه‌ی ضعیفی دارم. تجربه‌ی فراشناختی به ارزیابی‌ها و احساسات خاصی اطلاق می‌شود که افراد درباره‌ی حالت ذهنی‌شان دارند. نگرانی در مورد نگرانی که خصیصه‌ی بارز اختلال اضطراب فراگیر است، مثالی از تجربه‌ی فراشناختی است. علاوه بر این، تجربه‌ی فراشناختی، احساسات ذهنی را نیز در برمی‌گیرد. پدیده‌ی «اثر نوک زبان بودن» یک احساس فراشناختی متداول است که در آن افراد حس می‌کنند اطلاعات خاصی در حافظه‌ی آن‌ها ذخیره شده است، هرچند در حال حاضر قادر به بازیابی آن نباشند. احساس دانستن یعنی «می‌دانم که می‌دانم» نمونه‌ی دیگری از تجربه‌ی فراشناختی است. راهبردهای فراشناختی پاسخ‌هایی هستند که افراد برای کنترل و تغییر تفکّر خود و تنظیم هیجانی و شناختی به کار می‌گیرند. برای مثال فردی ممکن است برای حفظ آمادگی خود، توجّه‌اش را بر تهدید متمرکز سازد (پایش تهدید)، افکار ناراحت‌کننده‌ی خود را سرکوب نماید (سرکوب فکر)، یا به تفکّر مداوم درباره‌ی برخی مسائل بپردازد (نشخوار فکری)».