در علوم بهداشتی، توانبخشی یا بازتوانی (به انگلیسی: Rehabilitation) فرآیندی است که در آن به فرد توانخواه کمک می‌شود تا توانایی از دست رفته خود پس از یک واقعه، بیماری یا آسیب را که منجر به محدودیت عملکردی وی شده‌است مجدداً به دست آورد [۱]. توانبخشی حوزه علمی بسیار وسیعی در مجموعه خدمات بهداشتی و درمانی محسوب می‌گردد و به افراد کمک می‌کند تا پس از ابتلا به مشکلاتی نظیر سکته مغزی، ضایعات نخاعی، جراحی‌های ارتوپدی، ضربه مغزی، سوختگی، کم شنوایی، اختلال پردازش مرکزی شنوایی، مشکلات تعادل و غیره، تا حد امکان بر مشکل خود غلبه نموده و استقلال عملکردی قبلی را بازیابد.
کتاب اصول توانبخشی شامل ۶ فصل است که در فصل یک به تعریف سلامتی و بیماری پرداخته شده است. فصل دوم به بحث راجع به مفاهیم پایه توانبخشی و تعاریف آن پرداخته و فصل سوم اعضای تیم توانبخشی را مورد بحث قرار داده است. فصل چهارم مدل های توانبخشی که شامل مدل پزشکی، اجتماعی، حرفه ای و آموزشی است را توضیح داده است. فصل پنجم به بحث راجع به مشکلات معلولین در جامعه پرداخته است و فصل ششم به بحث راجع به طبقه بندی نقص،ناتوانی و معلولیت پرداخته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.